Adeline Virginia Woolf werd op 25 januari 1882 in Londen geboren. Haar vader, Sir Leslie Stephen, was schrijver en criticus, terwijl haar moeder, Julia Prinsep-Stephen, model was.
Biografie van Virginia Woolf
Virginia en haar zus Vanessa kregen thuisonderwijs, terwijl haar mannelijke broers en zussen naar Cambridge School en University gingen.
In haar jeugd was Virginia het slachtoffer van twee ernstige gebeurtenissen die haar diep verstoorden en haar voor de rest van haar leven onverbiddelijk getekend hebben: de poging tot aanranding door een van haar halfbroers in 1888 en de dood van haar moeder in 1895, met wie ze een zeer sterke emotionele band had opgebouwd. In deze omstandigheden leed ze aan neurose, een ziekte die in die tijd niet behandeld kon worden met de juiste medicatie.
Toen ze begin twintig was, was de jonge Virginia Stephen een zeer gerespecteerd schrijfster, die bijdroeg aan het Times Litterary Supplement en geschiedenis doceerde aan het ” Morley College “.
Het begin van de nieuwe eeuw
In 1904 overleed haar vader. De Engelse schrijver was vrij om al zijn creatieve flair in zijn werk te tonen. Samen met haar broer Thoby en zus Vanessa verliet ze haar geboorteplaats en verhuisde naar de wijk Bloomsbury. Dat jaar hielp Virginia bij de oprichting van de Bloomsbury Group, een groep intellectuelen die het Engelse culturele leven zo’n dertig jaar zou domineren. Engelse intellectuelen kwamen elke donderdagavond samen om te discussiëren over politiek, kunst en geschiedenis. In deze jaren gaf ze avondlessen aan meisjes uit de arbeidersklasse op een kostschool in een buitenwijk en was ze actief in suffragette-groepen.
Huwelijk en latere romans
In 1912 trouwde ze met Leonard Woolf, een politiek theoreticus. Ondanks haar literaire grootheid en het schrijven van haar eerste roman, “The Voyage Out”, bleef Virginia Woolf vele mentale inzinkingen hebben; ze leed aan een zware depressie waarvan ze met moeite herstelde. Dit leidde ook tot een zelfmoordpoging.
Drie jaar later schreef ze de briljante roman “The Cruise”, gekoppeld aan de literaire traditie van de 19e eeuw en de talloze lezingen over de Verlichting die ze in haar jeugd in de bibliotheek van haar vader had gedaan. In 1917 opende ze samen met haar man Leonard de Hogarth Press, die het werk publiceerde van nieuwe literaire talenten zoals Katherine Mansfield en T.
Twee jaar later schreef en publiceerde Virginia Woolf eerst de roman “Kew Gardens” en daarna “Night and Day”; dit laatste werk werd met groot enthousiasme ontvangen door Londense literaire critici.
Virginia Woolf in de jaren 1920
In 1925 schreef ze een van haar grote literaire meesterwerken, “Mrs Dalloway”; het boek vertelt het verhaal van Clarissa Dalloway, een vrouw die een feest probeert te organiseren. Tegelijkertijd
vertelt het het verhaal van Septimus Warren Smith, een veteraan uit de Eerste Wereldoorlog, die onder grote psychologische druk staat.
In 1927 schreef hij “Gita al faro” (Reis naar de vuurtoren), door critici beschouwd als een van Virginia Woolfs beste romans. Gita al faro lijkt de autobiografie van de schrijfster te zijn. In feite
lijken de zeven hoofdpersonen van het boek Virginia en haar broers te vertegenwoordigen die worstelen met hun dagelijks leven.
Een jaar later schreef ze Orlando, dat het verhaal vertelt van Victoria Sackville-West. In deze periode was de schrijfster actief in de Engelse feministische beweging, ze streed voor vrouwenkiesrecht. In 1929 schreef ze de roman A Room of One’s Own, waarin ze vrouwelijke discriminatie analyseerde aan de hand van het door haar gecreëerde personage Judith. Judith, in de rol van de zus van William Shakespeare, is een vrouw met grote capaciteiten die niettemin beperkt worden door de vooroordelen van die tijd.
Het boek herinnert ook aan hoe vrouwelijke literaire figuren als Jane Austen, de zussen Brontë, Aphra Ben en George Eliot zich wisten te bevrijden van de sociale vooroordelen van die tijd.
De jaren dertig
Virginia Woolfs literaire activiteit ging door tussen 1931 en 1938, met het schrijven van “The Waves”, gevolgd door “The Years” en “The Three Guineas”, waarin ze de dominante figuur van de mens in de hedendaagse geschiedenis beschrijft. Het werk volgt een epistolaire structuur waarin Woolf antwoorden geeft over politieke, ethische en culturele onderwerpen. Het boek behandelt ook het thema oorlog. Virginia Woolfs laatste werk, geschreven tijdens de Tweede Wereldoorlog, is getiteld Between One Act and Another.
Haar dood
Weer getroffen door depressies, die steeds erger werden, kon ze geen momenten van rust meer ervaren. Op 28 maart 1941, 59 jaar oud, besloot Virginia Woolf een einde aan haar leven te maken door zichzelf te verdrinken in de rivier de Ouse,